قرار بود #پدر شوم و تو #مادر بارانم!

من موهای خرمایی رنگ و لٙخت دخترکم را شانه کنم و تو انگشتان ظریفش را با رنگ #قرمز و #صورتی که علاقه داشت لاک بزنی…

باز باهم در جاده #هفت_باغ با آهنگ #بانو صندلی پشت سرت را نگاهی بیندازی و ببینی #غزل دارد ترانه‌های بابا را با پخش ماشین زمزمه میکند و تو هم کلی ذوق کنی…

آخ! #دخترم هم به تو رفته که تنش بوی #گل_مریم میدهد… تمام علاقه‌اش شبیه توست! حتی عطری که میزند… 

آخر هفته‌ها سه نفری قدم بزنیم و پاهایمان سنگ فرش #باغ_شازده را مثل همان روزها ببلعند و صدای خش خش برگهای پاییزی و بازیگوشی دخترمان کنار آبشار، خستگیمان را به در کند و کلی بخندیم و #خدا_را_شکر کنیم…

#جوپار خوش آب و هوا را با عشقمان تازه‌تر کنیم و هی برای بچه‌هامان از خاطراتمان بگوییم تا #عشق و #محبت را از ما بجویند…

تصمیم بگیریم که شاهزاده‌مان؛ #ماهان را در همان #پالیز که شب پیوندمان را رقم زد #داماد کنیم…

یادت که هست میخواستی #بارانم شوی و برایم #باران بیاوری…؟!

تو‌که ریاضی‌ات خوب است… روزهای جدایی را بشمار! دو سال و خورده‌ای روز هست که نیستی!!!

راستی اسم دخترت را چه گذاشتی؟!!!

من که دیگر بعد از تو، #دخترم را در خیال و رؤیاهایم سیر میکنم… چه خوب #داغ پدر شدن را با رفتنت بر دلم نهادی…!!!

من که دیگر پدر نمیشوم؛ اما تو برایش بمان و مادری کن…!

✍ #مرد_بارونی - ۱۳۹۵/۱/۲۳