زندگی تمام انسانهای روزگار شبیه صحنه است؛ با این تفاوت که کارگردان ما خداوند است که نقش تک تک بندگانش را در تقدیر نوشته و ما بازیگران این سرنوشت تحمیلی هستیم و همین میشود که یکی را خوش شانس و دیگری را بد اقبال میدانیم.

✍🏻 راتین رها - ۱۴۰۱/۱/۷

هفتم فروردین روز ملی هنرهای نمایشی؛ مقارن با ۲۷ مارس، روز جهانی تئاتر، بر همه ی هنرمندان این عرصه، به ویژه داداش نریمان و دیگر دوستانم در این حوزه مبارک.

«اردیبهشت تئاتر ۱۳۹۳» بود که هنرمندان نمایش شهرستان زرند چند تئاتر را برای یک جشنواره شهرستانی به روی صحنه بردند که مسئول برگزاری آن، درخواست ساخت شعر و آهنگی براساس موضوع و نام نمایشها را داشت که در شب اختتامیه توسط گروههای مختص هر نمایش به صورت زنده اجرا شود که حاصل این پیشنهاد، سرودن ترانه «صحنه» و ساخت ملودی آن شد که در این ویدیو میشنوید. هرچند اجرای این اثر به دلیل عدم آمادگی بچه های نمایش و فشار کاری که آن روزها بر روی دوش کشیده بودند لغو شد و به جای آن آهنگ «هنرمند» توسط بنده اجرا شد؛ اما آرزویم این است که بزودی این فرزند ۸ ساله ام نیز به مرحله انتشار برسد.
ضمناً در این قسمت از ترانه ای که با گیتار اجرا شد؛ نام نمایشهای «جایی شبیه جنگل، عشق رو به تاراج و حسرت» به همراه موضوع آنها در محتوای شعر آمده است.