ما عشق را در سرتاسر جهان با جوهری که آغشته به خون پاک شهدای ماست، برآسمان اندیشه‌های فطرت پاک آزادی‌خواه، عدالت، صلح و انسانیت نگاشته‌ایم…

هرچند رشادت لاله‌های پرپر هشت‌سال عشق و دفاع از خاک و ناموس وطن را از فرط مشکلات اجتماعی از یاد برده‌ایم؛ اما هنوز شیرمردان غیور و باشهامتی همچون "حامد بافنده" و "مرزبانان" بی‌منت را به ارمغان داریم که عشق فداشدن و شهادت برای میهن و حریم مقدس آن را به امیال زودگذر این جهان ترجیح دهند تا ما هنرمندان آسوده‌خاطر درجهت تجلی فرهنگ و هنر این مرز و بوم گام برداریم.

سرزمین ما زیر سایه‌ی ۱۴ گل معصوم و محبت بزرگان دیروز و امروز و فرداست که هر زمان لازم باشد؛ به عشق آنان جان را فدا می‌کنیم.

گرچه به کمبودها و بی‌کفایتی برخی جایگاه‌ها معترضیم؛ اما های و هوی دشمنان، از عطش عشق ما به میهن و فداشدن در راه آن نمی‌کاهد و اثری در انتخاب اصلح فردای بهتر این سرزمین پارسی و آریایی فرونمی‌گذارد…

✍ مرد بارونی - ۱۳۹۶/۲/۸