دلم یک تنهایی مطلق می‌خواهد...

شبیه مرگ…!

شبیه یک خواب همیشگی…!

… که دیگر؛ نه نبضی بزند و نه قلبی بکوبد برای ماندن در دنیایی که تو را در حسرت و غم خود، محبوس شلاق‌های بی‌رحمش کرده است…!

کاش می‌شد کبریت زد و پلاسکوئی درونم اندوخت تا شعله‌هایش آسمان و خدا را به روح قفل شده در جسمم پیوند بزند…

هنوز از یاد نبرده‌ام هق‌هق نیمه‌شب‌ها را… بالشت‌های خیس از اشک زیر سرم را… بغض‌های فروخورده و‌ یواشکی مقارن در همین ساعات دل‌شکستن را…

نه!!! نمی‌خواهم باز برای کودک درونم شرمگین شوم!!! او دیگر توان آرام کردن این مرد خسته را ندارد… این‌بار منم که باید برایش پدری کنم تا جبران سال‌ها بی‌توجهی و فراموشی‌اش را به جان بخرم…

او چه معصومانه؛ برعکس آدم‌ها درکم می‌کند…؟! انگار غافل شده‌ام که او را برای خود نگهدارم!!!

مهربانی‌اش، بازیگوشی‌اش، شیطنت‌هایش و قهقه‌ی خنده‌هایش؛ فقط برای خودم است نه دیگران…!!!

آخر چرا مهربان باشی با آدم‌هایی که تو را نمی‌فهمند و آن‌چنان که خودشان می‌خواهند از مهربانی‌ات برداشت می‌کنند و قضاوتت می‌کنند…؟!

حامی کسی باش که کودک درونت را نشکند… و دور شو از آن‌هایی که می‌خواهند او را مثل درونشان به قتل برسانند تا عین خودشان بد شوی…!

در ماه مبارک رمضان فراموشم نکنید…🙏

#مرد_بارونی - نیمه شب ۱۳۹۶/۳/۷

← دانلود #آهنگ_جنگل۲ در #آلبوم_یه_بار_دیگه …

ترانه، آهنگ و تنظیم: #راتین_رها