رهِ ده‌ساله را که با رفیقان اهل هنر، در جاده‌ی پُرپیچ‌وخم نُت‌های موسیقی پیرهن‌ها پاره کردیم؛ امروز تازه آنانی ازنو می‌روند که هنگامی سال‌ها پیش در آن پاگذاشتیم، باورمان نداشتند.

همان‌ها که خود را پیر هنر می‌نامند؛ امروز با رفیقانِ جان و جوان ما که باهم این مسیر عشق را آغاز کردیم، دست دوستی بسته‌اند! این یعنی تمام تزهایی که ضد ما داده می‌شد، تنها و فقط از بغض و کوچک‌بینی بوده و ما گام‌هایمان را تا به‌امروز درست برداشته‌ایم!!!

آنان که ما و دوستانمان را سال‌ها پیش باور نمی‌پنداشتند؛ اما امروز با تلاش و لطف پروردگارمان پذیرفته‌اند که خداراشکر جای بسی امید است…

…ما باور قلبی داشتیم که راهمان اشتباه نبوده است!!! عاشق را همه دیوانه می‌خوانند؛ اما او و معبودش این دیوانگی را می‌ستایند.

مرد بارونی - ۱۳۹۶/۱۰/۲۱