بطن دین و ماهیت آن بسیار زیباست. اما وقتی آنرا ابزاری برای اهداف خود؛ چه شایسته و ناشایست به کار میبریم، اعتماد و احترام به آن نیز در جامعه از بین خواهد رفت.

دین باید از مقاصد و اهداف جامعه بشری؛ به‌ویژه احکام و قوانینی که منجر به ضربه زدن به سرشت پاک  آن میشوند جدا باشد تا زیباییهای پاکش مصون بمانند.

دین حقیقی، آن مذهب و آئینیست که ما را به انسانیت و نیکیها سوق میدهد؛ حال چه میخواهد آن دین زرتشت باشد یا اسلام، یا مسیح یا یهود!!! در چنین دینی؛ چیزی به نام قتل، تجاوز، سنگسار، بداخلاقی و پلیدیها جایی نخواهد داشت و آنچنان راه را برای انسانها بطور آشکار و واضح نشان داده است که نیازی به تفسیر و تحلیل هم ندارد. این دین تمامی مسیرها را برای آنان که انسانیت را زیر پا میگذارند بسته است و به هیچ عنوان راه در رویی برای فرارشان از دست قانون، باز نمیگذارد تا مجازات برای قانون‌شکنان، با رعایت کامل حقوق شهروندی و انسانی، به طور عادلانه تقسیم شود. اما وقتی سالها آن را فدای امیال نفسانی و حفظ قدرت و ثروت خود نموده‌ایم و پیروان آن را نیز با تفاسیر و تحلیلهای به نفع اعمال غیرانسانی خود بازیچه ساخته‌ایم و حقایق آن را جهت حفظ دارائی و مقام دنیاییمان در خفا پنهان کرده‌ایم؛ دیگر نمیتوان از جامعه‌ی متفکر و روشنفکر پیشرفته‌ی امروزی انتظار داشت تا دین را محترم شمرده و به آن اعتماد عمیق داشته باشند…!

.

✍ #مرد_بارونی - ۱۳۹۷/۴/۱۲

.

پ.ن: دلم میسوزه برای اعتقادات پاک و  انسانیمون که باخودخواهی و قدرت‌طلبی آهن‌پرستان دنیای اطرافمون به فراموشی سپرده شدند!