پرونده نوروز۱۳۹۸ هم با سیزده‌به‌در بسته شد. امیدوارم امروز خوش بگذرونید.

✓ اطلاعاتی درمورد سیزده‌به‌در

گفته می‌شود ایرانیان باستان در آغاز سال نو پس از دوازده روز جشن‌گرفتن و شادی‌کردن که به یاد دوازده ماه سال است، روز سیزدهم نوروز را که روز فرخنده‌ای‌ست به باغ و صحرا می‌رفتند و شادی می‌کردند و درحقیقت با این ترتیب رسمی بودن دوره نوروز را به پایان می‌رسانیدند.

سیزدهم روز از ماه فروردین، تیر یا تِشتَر نام دارد. ایزد تیر یا تشترکه در اوستا، یَشتی هم به نام آن وجود دارد، ایزد باران است و در باور پیشینیان پیش از آشو زرتشت برای این که ایزد باران در سال جدید پیروز شود و دیو خشکسالی نابود گردد باید مردمان در نیایش روز تیر ایزد از این ایزد یاد کنند و از او در خواست باریدن باران نمایند. در ایران باستان پس از برگزاری مراسم نوروزی سیزدهم که به ایزد باران تعلق داشت، مردم به دشت و صحرا و کنار جویبارها می‌رفتند و به شادی و پایکوبی می‌پرداختند و آرزوی بارش باران را از خداوند می‌نمودند.

تا کنون هیچ تاریخ‌نگار و پژوهشگری دلیلی برای نحس بودن سیزده نوروز نیاورده‌است، بلکه برعکس، بیشتر آن‌ها روز سیزده نوروز را بسیار نیکو و فرخنده (سعد) دانسته‌اند. برای نمونه درآثارالباقیهٔ ابوریحان بیرونی، جدولی برای سعد و نحس بودن روزها وجود دارد که در آن برای سیزدهم نوروز که تیر روز نام دارد، واژهٔ سعد به‌معنی نیک و فرخنده آمده است.

واژهٔ «سیزده‌به‌در» به‌معنای «سیزدهم به‌سوی در و دشت شدن» می‌باشد که همان معنی بیرون رفتن و در دامان طبیعت سرکردن را می‌دهد.

این رویداد دارای آیین‌های ویژه‌ای است که در روند تاریخ پدید آمده و اندک اندک چهره سنتی به خود گرفته است. از آن جمله می‌توان آیین‌های زیر را برشمرد:

۱. گره زدن سبزه

۲. سبزه به رود سپردن

۳. خوردن کاهو و سکنجبین

۴. پختن خوراکی‌های گوناگون، به‌ویژه آش رشته

۵. پرتاب ۱۳ عدد سنگ به‌ویژه در مناطق کرد نشین

← منبع: دانشنامه آزاد ویکی پدیا

دانلود آهنگ عاشقانه «بهونه» با آوای قدرتی راتین رها از اینجا