در این سالهای فعالیت هنری‌ام بارها از سوی برخی افراد که وابسته به نهادهای دولتی و نظامی بودند، پیشنهاد داده میشد که با توجه به اینکه در کارنامه هنریم آثار مذهبی و اعتقادی دارم؛ راه حامد زمانی رو در برگیرم و به این شکل هم حمایت نهادها رو داشته باشم و هم اینکه با سرعت بیشتری به اهدافم در موسیقی برسم، اما بنده همیشه مخالفت میکردم و پاسخ رد میدادم. چون معتقدم که مردم ما هنرمند واقعی میخواهند نه هنربند! پس چطور میتونستم به خودم اجازه بدم تا باب دل کسانی بخونم که با بی‌تدبیری و مدیریت نادرستشون این بدبختی، فقر، فحشا، بیکاری، گرونی و تورم رو به سر مردم میهنم آوردن؟

ما هنرمندان باید برای مردم اثر هنری منتشر کنیم نه دل خواص!!! اگر کار اعتقادی هم منتشر شده، تنها برای عشق و دل خودمون بوده؛ اون هم بدون هیچ چشم‌داشت و تقبل هزینه‌ای از سوی افراد حقیقی یا حقوقی و اکنون بسیار خوشحالم که این سالها در برابر چنین پیشنهاداتی مقاومت کردم تا امروز شرمنده مردم نباشم. وگرنه منم بایست به سرنوشت حامد زمانی دچار میشدم! در واقع هنرمند باید متعلق به ملت باشد نه دولت!

تاریخ این کشور نشون داده که سیاست پدر و مادر نداره! پس هیچوقت درگیرش نشین. چون یه روزی وقتی مهره سوخته شدین، با یه پاپوش ساختگی هم به راحتی حذف میشین.

✍ مردبارونی (راتین رها) ۱۳۹۸/۵/۱۰