هرچند به علت ازدیاد مطالب این چندروزه‌ی پیجمون، یه روز با تأخیر بروز کردیم؛ اما تولد محسن یگانه رو به خودش و‌ دوستدارانش تبریک میگیم…

هنرمندی‌ که لقب سلطان موسیقی پاپ ایران برازندشه و یادمه بخاطر یکی از آلبوم‌های جدیدش توی تابستان ۱۳۸۵ بود که از بس شوق و عجله داشتم برم بخرم، تصادف کردم و قشنگترین درد کوفتگی‌ رو توی پام حس کردم…

محسن یگانه کسی بود که وقتی اومد؛ بعضی قانونا رو شکست و موسیقی رو از اون رسمی بودن شعرهایی که خونده می‌شد در آورد و همین سادگی و عام بودن ترانه‌هاش بود که مخاطبا رو با موسیقی خوانندگان پاپ داخل کشور پیوند زد و راه رو برای خیلی‌های دیگه باز کرد که بتونن غیر رسمی بیان بالا و الآن جزء خواننده‌های رده اول مجاز کشور باشند…

سالهای اولی که توی ایران صدا کرد، موفق شدم با گوش دادن به ترانه‌هاش منم عروض و قافیه‌ها رو بهتر بشناسم و بتونم ترانه بگم که کمک بسیاری بهم بود که مدیون محسنم تا ابد…

محسن جون امیدوارم همیشه زنده باشی و صدات برامون بخونه…